Proces diagnostyczny..

Cześć! :)

Chciałabym przybliżyć Wam jak wygląda proces diagnostyczny.

Kiedy przychodzi do mnie Pacjent, zgłasza, że potrzebuje diagnozy w kierunku ADHD lub autyzmu. Bardzo często jednak okazuje się, że zmaga się też z innymi problemami. Osoby neuroatypowe mają predyspozycje do pojawienia się u nich innych trudności natury psychicznej - zaburzeń lękowych, depresyjnych, osobowości, zaburzeń odżywiania czy uzależnień. Bardzo często też autyzm współwystępuje z ADHD, mówimy wtedy o AuDHD.

W moim gabinecie diagnostyka ma charakter bardziej różnicowy. Nie „wypuszczę” Pacjenta po przeprowadzeniu powierzchownego badania. Pytam o wszystko, człowiek ma wyjść ode mnie z większą samoświadomością. Osoby neuroatypowe zmagają się przez większość swojego życia z poczuciem, że nie wiedzą kim są, że nie pasują do otaczającego świata, że są dziwni.. Ja chcę im pokazać przede wszystkim, że są po prostu inni, wyjątkowi. Chcę pokazać, że to jacy są z czegoś wynika. Pytam też o traumy, dlatego że osoby neuroatypowe są bardziej wrażliwe, tym samym bardziej podatne na traumy.

Na pierwszej i drugiej wizycie zbieram wywiad ogólny. Pytam o możliwe trudności, występujące już w okresie ciążowym, okołoporodowym, o rozwój w pierwszych latach ich życia. Pytam o okres szkolny, relacje z rówieśnikami, związki, sytuację rodzinną. Ważne są też choroby, wszelkie chorobowe obciążenia rodzinne. Pytam o podejmowane prace, relacje w obszarze zawodowym, sukcesy i porażki. Również interesuje mnie kontakt z używkami, możliwe samouszkodzenia, próby i myśli samobójcze. Pytam o zainteresowania oraz obraz własnej osoby, karalność. Jednym słowem, pytam o WSZYSTKO.

Po wywiadzie ogólnym przechodzimy do wywiadu ukierunkowanego na spektrum autyzmu lub ADHD. W przypadku spektrum autyzmu jest to rozmowa ukierunkowana na kryteria diagnostyczne - relacje społeczne, komunikacja, sztywności w zachowaniu. W przypadku ADHD - wykonuję wywiad diagnostyczny DIVA-5.0.

Na tym etapie wiem już, czy może występować coś jeszcze poza podejrzeniem ADHD lub autyzmu, z którym zgłasza się Pacjent. Jeśli osoba wyrazi chęć, pogłębiamy diagnostykę. Zajmujemy się wystąpieniem ewentualnej traumy, sprawdzamy rys lub zaburzenie osobowości.

W trakcie diagnozy korzystam z różnych narzędzi, są to głównie testy przesiewowe ale też narzędzia diagnostyczne typu MMPI-2, ACL, NEO-PI-R, WAIS-R(PL).

Pełna diagnoza różnicowa zajmuje mi około 12 spotkań. Następnie Pacjent, jeśli wyrazi zapotrzebowanie, dostaje ode mnie pełną, wyczerpującą opinię psychologiczną (jest ona dodatkowo płatna), z którą może udać się do lekarza psychiatry.

W proces diagnostyczny wplatam również elementy psychoedukacji w zależności od potrzeb Pacjenta.